0.2 ℃
We zijn hier bij KGB, daar waar het allemaal begon?
Inessa: ‘Ja, geboren met de bal aan de voet noemen ze dat geloof ik. Ik kom natuurlijk uit een voetbalgekke familie. Mijn vader en moeder hebben allebei op niveau gevoetbald. Mijn moeder zelfs in de zaal tot haar 40e. Daarnaast werd mijn vader (Pim Kaagman) natuurlijk trainer hier in de regio bij o.a. KGB, De Zouaven, ZAP, ADO ’20, Purmersteijn en SVW ’27 en traint tegenwoordig DESZ in Zwartsluis. Mijn broer Brian voetbalt ook nog steeds bij West-Frisia (komend seizoen FC Enkhuizen).
Het was dus heel logisch dat ik ook zou gaan voetballen en hoewel ik op mijn 4e al wilde mocht dat pas een jaar later bij de kabouters van KGB. Daarna heb ik de F-jes en de E-tjes doorlopen en nog een jaar in de D1 (O13). Samen met Fleur de Wit waren wij de enige twee meisjes in de jongensteams in die tijd. Een enorme leuke tijd waar ik met veel plezier aan terug denk.’
Toch besloot je om het een niveau hoger te proberen?
‘Ik werd gescout door Hollandia uit Hoorn wat natuurlijk een toonaangevende amateurclub is waar de hoogste jeugdteams op divisie-niveau uitkomen. Ik begon in de D1 in de Tweede Divisie en doorliep vervolgens de C2 en C1 (tegenwoordig O15) en B2 en B1 (O17). Dus ik speelde toen jaarlijks op hoofdklasse of divisieniveau en dat is wat dat betreft ook een enorme leerzame maar ook leuke periode geweest. ‘
En na vijf jaar Hollandia volgde vijf jaar Ajax?
‘Ajax was vlak daarvoor begonnen met vrouwenvoetbal en wilde mij eigenlijk een jaar eerder al hebben voor het talententeam. Ik heb er toen voor gekozen om nog een jaar bij Hollandia te blijven waarbij ik wel eenmaal in de week in Amsterdam trainde. Toen ik de stap naar O19 moest maken besefte ik dat dit fysiek nog wel eens zwaar kon worden en heb ik voor Ajax gekozen waar ik gelijk in de A-selectie kwam.’
En daar kreeg je geen spijt van?
‘Absoluut niet, ik heb een geweldige tijd beleefd. Gelijk in mijn eerste jaar pakten we de beker. In het tweede jaar hadden we eigenlijk kampioen moeten worden, maar verspeelden wij een ruime voorsprong in drie weken tijd waarin we alles weggooiden. Uiteindelijk bleken de laatste twee jaar zeer succesvol en pakten we zowel in 2017 als 2018 de dubbel. Met ook nog de nodige Champions League wedstrijden erbij heb ik daar in vijf jaar echt een enorme ervaring op gedaan.’
En dus lonkte het buitenland?
‘Mijn laatste jaar bij Ajax viel eigenlijk alles samen binnen het team. Ik speelde eigenlijk als een soort “valse negen” met Desiree van Lunteren en Lois Oudemast om mij heen. Ik kwam dan vaak in de bal waarbij zij er met hun loopacties overheen kwamen. Ik speelde echt een lekker seizoen en ik weet dat in het voorjaar Everton kwam kijken bij een wedstrijd tegen FC Twente, en in die wedstrijd lukte best wel veel. Everton liet toen blijken dat ze mij erg graag wilden hebben en in mei zijn we toen naar Engeland gevlogen om eens te peilen hoe het daar was.’
Toen raakte je eigenlijk al overtuigd?
‘Klopt, ik heb niet direct getekend en ben eerst nog naar huis gegaan, maar aan de hele entourage en beleving in Engeland merkte je wel dat dit een land is waar je graag wilt spelen. Na die eerste kennismaking heb ik dus de knoop doorgehakt en voor twee jaar getekend. Voordeel was ook dat er andere Nederlandse meiden rondliepen. In mijn eerste jaar speelde ik met Dominique Bruinenberg en Siri Worm en in het tweede jaar met Kika van Es. Dat eerste jaar begon voetballend wel heel slecht en werd de trainer ook ontslagen, maar uiteindelijk hebben we aan het eind nog een goede reeks neergezet. Het tweede seizoen liep een stuk beter en draaiden we continu mee in de top zes tot dat corona de kop opstak.’
Want hoe was dat met corona in het buitenland?
‘Het gekke was dat toen er voor het eerst sprake was van corona zaten wij net met het Nederlands Elftal in Frankrijk voor een aantal wedstrijden. Na terugkomst in Nederland zijn we nog wel naar Engeland gevlogen, maar toen ook in Engeland corona uitbrak hebben we snel een koffer gepakt en zijn weer richting huis gegaan en daar zaten we dan ook tot juli omdat de competitie inmiddels was afgebroken.’
Inmiddels was je contract bij Everton afgelopen?
‘Ja, en toen kwam Brighton & Hove Albion op de lijn. Zij hadden in de winterstop ook al eens naar mij geïnformeerd, maar toen wilde ik mijn contract nog uitdienen. Wel wist ik voor mezelf dat ik na het seizoen wel een andere weg wilde bewandelen en toen Brighton opnieuw contact opnam streelde dat ook wel. Vanwege corona kon ik er niet heen, maar uit de gesprekken die wij voerden sprak heel veel vertrouwen vanuit de club en dat leverde mij een goed gevoel op. Ik ben er aan het begin van het seizoen naar toe gegaan kwam toen bij Danique Kerkdijk in Hove te wonen die een jaar eerder was overgekomen van Bristol City. Uiteindelijk bleek het de juiste stap want we hebben gewoon een heel goed seizoen gehad met Brighton en op een keurige zesde plaats geëindigd en ook persoonlijk heb ik het er enorm naar mijn zin. Ik had wel een contract voor één jaar en denk op dit moment hard na over mijn toekomst.
Je noemde net al even Oranje en daar gaat het deze zomer ook over. In 2019 maakte je je debuut bij de Oranje Leeuwinnen op een mooie plaats?
Ja, er zullen niet veel internationals zijn die hun Oranje-debuut maken in Kaapstad in een interland tegen Zuid-Afrika. Een absoluut hoogtepunt. Ik zat altijd wel bij de vertegenwoordigende elftallen en met O19 had ik al een hoogtepunt beleefd met de Europese titel in 2014, maar als je dan voor het echte Oranje mag uitkomen gaat er toch wel wat door je heen. Je rekent dan ook op een paar minuten als invaller, maar ik stond ook nog eens gelijk basis. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik best wel zenuwachtig was.’
En als beloning volgde ook nog het WK in Frankrijk?
‘Een prachtige en unieke ervaring ondanks dat ik daar geen minuut heb gespeeld. Ik ben zo blij dat ik daar deel van heb mogen uitmaken, qua sfeer in het team, maar ook alles erom heen met dat Oranje-legioen telkens in de stadions.
Die speelminuten moeten dan maar komen op de Olympische Spelen in Tokio?
‘We gaan het zien. Ik denk dat het voor iedere sporter een droom is om ooit op de Olympische Spelen uit te komen dus die kans wil ik dan ook zeker pakken. Komende week komen we met Oranje bij elkaar en van de 25 geselecteerde speelsters worden er achttien geselecteerd voor Tokio en komen er vier speelsters op de standby-lijst. Ik zal er alles voor doen om bij die eerste achttien te komen. Naast het trainingskamp spelen we oefenwedstrijden tegen Italië en Noorwegen en op 16 juni wordt de selectie bekend gemaakt. Ik kijk in ieder geval enorm uit naar deze sportzomer en zal er helemaal klaar voor zijn.’
Foto's: Jan Mulder Photography en DP Sportfotografie
